Suchy zębodół to powikłanie po ekstrakcji zęba stałego, które objawia się brakiem umożliwiającego prawidłowe gojenie skrzepu – u pacjenta występują ból, obrzęk, często widoczna jest także kość. Suchy zębodół wymaga pomocy dentysty, który zastosuje płukanie miejsca ekstrakcji oraz zaaplikuje leki przeciwbólowe i przeciwzapalne. Nieleczony suchy zębodół może mieć bowiem bardzo poważne konsekwencje!
Ekstrakcja zęba zawsze jest zabiegiem inwazyjnym dla pacjenta. Przy mniej skomplikowanych przypadkach zabieg może przeprowadzić stomatolog ogólny, czasem jednak wykonuje go chirurg dentystyczny. Każda ekstrakcja jest obarczona pewnym ryzykiem powikłań – jednym z występujących najczęściej jest suchy zębodół, znany również jako zespół suchego zębodołu.
Suchy zębodół – co to jest?
Do prawidłowego zagojenia miejsca po ekstrakcji zęba konieczne jest wytworzenie się skrzepu, czyli struktury składającej się ze składników krwi. Jego funkcją jest tamowanie krwawienia, regeneracja uszkodzonego naczynia krwionośnego oraz utworzenie warunków sprzyjających gojeniu się rany.
Suchy zębodół to powikłanie po ekstrakcji zęba, w którego przebiegu w miejscu zabiegu nie powstaje skrzep. Najczęściej jest to efekt zbyt wczesnego, intensywnego płukania jamy ustnej, zbyt szybkiego zjedzenia posiłku po ekstrakcji albo niewytworzenia się lub rozpuszczenia się skrzepu na skutek nieprawidłowego ukrwienia rany.
Do czynników zwiększających ryzyko wystąpienia zespołu suchego zębodołu zalicza się wiek po 40. roku życia, palenie papierosów, infekcje i stany zapalne jamy ustnej, nadciśnienie, cukrzycę, choroby immunologiczne i nowotworowe oraz przyjmowanie leków antykoncepcyjnych.
Suchy zębodół – jak wygląda?
Objawy suchego zębodołu to przede wszystkim bardzo silny ból w miejscu ekstrakcji, często promieniujący aż do oczodołu, skroni oraz małżowiny usznej. Najczęściej pojawia się w ciągu 2-5 dni po zabiegu.
Oprócz tego zespół suchego zębodołu objawia się:
- widocznym brakiem skrzepu w miejscu ekstrakcji,
- zaczerwienieniem i obrzękiem okolicy zabiegowej,
- widoczną w tkankach kością,
- nieprzyjemnych zapachem z ust,
- szczękościskiem,
- powiększeniem węzłów chłonnych,
- gorączką.
Suchy zębodół – leczenie
Jeśli w ciągu kilku dni po ekstrakcji pacjent odczuwa ból, widoczne są zaczerwienie i obrzęk, należy się zgłosić do dentysty, który szybko oceni, czy rozwinął się suchy zębodół. Nieleczony może mieć poważne konsekwencje – od rozwoju bolesnego ropnia aż po zapalenie kości, wymagające hospitalizacji i specjalistycznej terapii.
Na czym zatem polega leczenie suchego zębodołu? Stomatolog w pierwszej kolejności czyści ranę oraz płucze ją solą fizjologiczną. Do oczyszczonego zębodołu następnie aplikuje leki o działaniu przeciwbólowym, antyseptycznym i znieczulającym, które są skuteczne przez wiele godzin od umieszczenia ich w zębodole.
W niektórych przypadkach zaleca się zabiegi laseroterapii lub ozonoterapii, które przyspieszają i wspomagają leczenie ran pozabiegowych. Jeśli u pacjenta występują powiększenie węzłów chłonnych i gorączka, sugeruje to infekcję bakteryjną, a wtedy konieczne jest zastosowanie antybiotyków.
Suchy zębodół – jak przyspieszyć gojenie?
Ważnym elementem przyspieszającym gojenie suchego zębodołu jest także prawidłowa higiena stomatologiczna. Zęby należy myć delikatnie, przy użyciu specjalnej szczoteczki z bardzo miękkim włosiem, a także łagodnie płukać jamę ustną, najlepiej poprzez przytrzymywanie płynu w jamie ustnej przez około 30 sekund. Przez kilka dni lepiej unikać jedzenia bardzo twardych pokarmów, picia gorących napojów, spożywania alkoholu i palenia papierosów. Niewskazany jest także intensywny wysiłek fizyczny.